طرح سیستم های کنترل شرایط محیطی و تاثیر عوامل محیطی بر روی رشد جوجه ه ای گوشتی

فاکتورهای محیطی از عواملی هستند که برای ایجاد تاسیسات دامپروری بایستی بعنوان مبنای طرح مورد توجه قرار گیرند. عواملی چون میزان تهویه، رطوبت نسبی، درجه حرارت میزان گازهای سمی موجود در هوا و میزان تابش نور از جمله این فاکتور میباشند. در اکثر مناطق این عوامل بطور مداوم در یک وضعیت مطلوب نیستند و لذا بایستی طرح های مناسب جهت تامین شرائط مورد نیاز برای بهترین میزان تولید اجرا گردند. تحقیقات متعدد نقش بسیار مهم و اساسی این فاکتورها را در چگونگی کمیت و کیفیت تولیدات دامی نشان میدهند. در کشور ما میزان مصرف فرآورده های گوشتی دائما در حال تزاید است و هر ساله مقادیر زیادی ارز جهت وارد کردن انواع فرآروده های دامی از جمله گوشت سفید از ایران خارج میشود. بنابراین ایجاد تاسیسات مناسب و پیشرفته در صنایع دامپروری بمنظور افزایش سطح تولید و کاهش هزینه تولید بصورت یک الزام در آمده است . جهت طرح چنین تاسیساتی احتیاج به اطلاعات علمی و فنی بسیار وسیع بوده و تحقیق حاضر بمنظور مطالعه یک سری از عوامل علمی و فنی میباشد که عبارتند از: 1 - طراحی، ساختن و ارزیابی کارآئی یک سیستم جامع کنترل محیط. 2 - اثرات مقادیر مختلف درجه حرارت و تهویه بر روی میزان رشد، غذای مصرفی، بازده غذائی و وزن نهائی در جوجه های گوشتی بمدت 4 هفته (5-8 هفتگی) در شرائط مورد آزمایش . 3 - پیشنهاد روابطی برای تعیین وزن جوجه بصورت تابعی از زمان در تحت شرائط تحقیق جهت استفاده در طراحی سیستم های تولید تجارتی. در این طرح سیستم کنترل شرائط محیط زیست شامل دو قسمت است یکی سیستم کنترل مقدماتی درجه حرارت و رطوبت نسبی بطوریکه شرائط اولیه یکسان برای تمام آزمایشها فراهم آورد. و دیگری سیستم های کنترل محیط جهت هر آزمایش بطور جداگانه و مستقل از دیگر آزمایش ها. دستگاه کنترل مقدماتی ضمن تنظیم حرارت و رطوبت نسبی، هوا را توسط یک کانال عمومی به سیستم های انفرادی کنترل محیط هر آزمایش میفرستند. این سیستم ها شامل 9 عدد کابین میباشد. در هر کابین میتوان میزان تهویه و درجه حرارت را بطور مستقل کنترل نمود. جهت هر آزمایش ، در هر کابین 40 قطعه جوجه گوشتی (cross - cronish) بمدت چهار هفته در درجه حرارتهای 19، 24، و 29c درجه و میزان تهویه های 560، 826، 1062 سانتیکتر مکعب در دقیقه (معادل 0.75، 1.25 و 2.25 فوت مکعب در دقیقه) برای هر قطعه جوجه، پرورش می یافتند. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارقام ذیل بدست آمد: کار سیستم های طرح شده بطور کلی رضایت یخش بوده و عوامل مورد نظر مانند درجه حرارت و میزان تهویه بطور دقیق قابل کنترل اند. محاسبات آماری نشان دادند جوجه هائی که در درجه حرارت 19 درجه و 24 درجه پرورش یافته اند بطور معنی دار دارای وزن بیشتری نسبت به گروه پرورش یافته در 29c درجه بوده اند. افزایش درجه حرارت از 19 درجه به 29c درجه میزان غذای مصرفی را بطور معنی داری کاهش میدهد و راندمان تبدیل غذایی در درجه حرارت های پائین بیشتر است . تهویه باعث افزایش بیشتر مصرف غذا گردیده و با افزایش میزان تهویه جوجه های نر افزایش وزن بیشتر نسبت به جوجه های ماده نشان داده اند. نتایج آزمایش اهمیت پرورش جوجه های گوشتی را در محدوده درجه حرارتی که آسایش مرغ در آن تامین میشود. یعنی 20 تا 26 درجه نشان میدهد. میزان تهویه های آزمایش شده برای پرورش زمستانه طیور کافی بنظر میرسد. در این میزان های تهویه تراکم گازهای سمی مانند nh3 که سبب بروز اختلال در رشد و کم وزنی جوجه میشوند بنحو قابل توجهی کاهش مییابد